Waarom ik me 100 % Wablieft voel

In de middelbare school organiseerde ik een cursus Esperanto tijdens de middagpauze. Het waren de jaren 1990, Google Translate bestond nog niet. De wereldvrede zou een kwestie van tijd zijn, als elke mens op aarde deze eenvoudige taal zou leren.

 

Nadien gaf ik 17 jaar les bij Basiseducatie, aan laaggeletterde en anderstalige volwassenen. Via een ommetje in de wereld van redactie en copywriting kwam ik terecht bij Wablieft.

​

De rode draad in mijn verhaal? Elkaar verstaan, zonder drempels. De wereldvrede zal ik bij Wablieft niet kunnen realiseren. Maar wanneer jouw boodschap goed aankomt bij je lezer, zetten we toch een kleine stap in die richting.

​

Waarin ik me helemaal kan verliezen

• De vogels in onze tuin. Ik observeer ze en koop alleen het voer waar ze verzot op zijn. (Zeg dat niet tegen mijn kinderen. Zij moeten namelijk eten wat de pot schaft.)

• Interieurtijdschriften! En die liefde verzoenen met een eenvoudige en duurzame levensstijl. Ik ben dan ook een graag geziene klant op rommelmarkten en in winkels met natuurverf.

• Wandelen in Groot-Brittannië! Mocht ik in reïncarnatie geloven, ik wist zeker dat mijn vorig leven zich op het Engelse platteland afspeelde.

 

Mijn motto

Op mijn bankske passeren alle jaargetijden

ik blijf zitten relax laat ze komen en verdwijnen

hier zit ik het liefst, niets te doen niets aan de hand

heb je daar nooit tijd voor stel uw prioriteiten bij, amice

Tourist LeMc

​